انواع آسانسورها :

1) آسانسور MRL :

آسانسور MRL یا “آسانسور بدون موتور خانه ” یک نوع خاص از آسانسورهای کششی است که به اتاقی برای موتورخانه نیاز ندارد. در آسانسور MRL ، سیستم موتور و قسمت‌های مربوطه در چاه آسانسور قرار می‌گیرند.

استفاده از سیستم گیرلس در این نوع آسانسورهای MRL باعث بهبود عملکرد و کارایی آنها شده است. این سیستم کمک می کند حرکت آسانسور نسبت به موتور های گیربکس لرزش کمتری داشته باشد .

باعث می شود تا کابین آسانسور به صورت ثابت و بدون لرزش در طول سفر حرکت کند.

استفاده از سیستم گیرلس در آسانسور MRL دارای مزایای زیر می‌باشد:

1. لرزش کمتر:

سیستم گیرلس باعث کاهش لرزش در آسانسور می‌شود، که تجربه سفری راحت تر را برای مسافران به ارمغان می آورد.

2. صرفه‌جویی در انرژی:

استفاده از این سیستم در بهره‌وری انرژی بهبود ایجاد می کند و با کاهش نیروی مورد نیاز برای جابجایی کابین، انرژی بیشتری ذخیره می‌شود.

3. سرعت بالا:

سیستم گیرلس با افزایش سرعت آسانسور باعث کاهش زمان سفر بین طبقات می‌شود.

با توجه به مزایای آسانسورهای MRL (بدون موتورخانه) نسبت به سیستم MR (با موتور خانه) ، برای ساختمان‌هایی با فضای محدود و نیاز به عملکرد بهتر و کارایی بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تفاوت آسانسور MRL با آسانسورهای معمولی موتورخانه دار

تفاوت آسانسور MRL با مدل‌های سنتی به وجود موتور خانه و موقعیت آن مربوط می‌شود.

در آسانسورهای سنتی، موتور در موتورخانه آسانسور نصب می‌شود.

این موتورها معمولاً بزرگ و سنگین هستند و بر روی دال بتونی سقف چاه آسانسور قرار می‌گیرند.

این نوع آسانسورها نیاز به فضای بزرگی برای نصب موتورخانه دارند و معمولاً در یک اتاق مجزا قرار می‌گیرند. اما آسانسور MRL (Machine Room-Less) موتور کوچک و سبکی دارند که به داخل چاه آسانسور انتقال می‌یابد.

این موتورها می توانند در بالاترین نقطه چاه بر روی ریل‌های آسانسور قرار گیرند و فضای کمتری را اشغال می‌کنند. در نتیجه، نیازی به موتورخانه بزرگ و جداگانه ندارند.

به علاوه، آسانسورهای MRL نیاز کمتری نسبت به آسانسور های گرلیس به اتاق و مکان اختصاصی برای نصب موتور دارند. بنابراین، هزینه‌های مربوط به ایجاد اتاق و فضای موتورخانه در طراحی و ساختمان نصب آسانسور MRL کاهش می‌یابد.

به طور کلی، آسانسورهای MRL به دلیل طراحی کوچکتر و موتور کم حجم، بهره‌وری فضای بیشتری را در ساختمان فراهم می‌کنند و نیاز به موتورخانه جداگانه را رفع می کند.

2) آسانسور گیربکس:

برای تغییر سرعت و افزایش نیرو در اسانسور از گیربکس استفاده می‌شود. وظیفه گیربکس، انتقال توان از موتور به کابل ها و کابین آسانسور است.

با استفاده از گیربکس، سرعت چرخاندن موتور کاهش می‌یابد و قدرت نیروی خروجی افزایش می‌یابد ، که باعث می شود آسانسور بتواند بار و مسافران را با سرعت مناسب و با کارایی بالا حرکت دهد.

ترمز الکتریکی هم یکی از اجزای مهم در سیستم آسانسور است. ترمز الکتریکی برای ایمنی و کنترل حرکت کابین استفاده می‌شود. این نوع از ترمز، هنگام قطع برق یا خرابی سیستم، کابین را متوقف می‌کند و از سقوط آسانسور جلوگیری می‌کند.

استفاده از آسانسورهای مجهز به موتور گیربکس، عملکرد بهتر، کارایی بالاتر، و کنترل دقیق‌تر را به همراه دارد. بنابراین، در تهیه آسانسور برای کسانی که به کیفیت بالا اهمیت می‌دهند، استفاده از موتور گیربکس می‌تواند یک انتخاب مناسب باشد.

گیربکس‌ها وسیله‌ای هستند برای انتقال نیروی مکانیکی بین موتور و اجزای دستگاه. هدف اصلی گیربکس، تغییر سرعت و گشتاور موتور به نحوی است که نیروی لازم برای عملکرد بهینه مصرف‌کننده را فراهم کند. گیربکس‌ها می توانند نیرویی که توسط موتور تولید شده است را در سرعت‌ها و گشتاورهای مختلف تغییر دهند تا به مصرف‌کننده، نیروی مطلوب را در شرایط مورد نیاز ارائه دهند.

به عبارت دیگر، گیربکس توانایی تبدیل نیرو و سرعت موتور به نیرو و سرعت مناسب مصرف‌کننده را دارد.

علاوه بر انتقال نیرو، گیربکس‌ها می‌توانند وظایف دیگری را نیز انجام دهند.
از جمله موارد زیر:

• تغییر سرعت:

گیربکس‌ها با استفاده از توانایی در تغییر سرعت چرخش موتور می توانند به سرعت مورد نظر مصرف‌کننده برسند. این امر امکان کنترل دقیق‌تر سیستم را فراهم می‌کند.

• تقسیم گشتاور:

با تقسیم گشتاور موتور می توانند نیروی لازم برای انجام وظیفه‌ای خاص را به مصرف‌کننده منتقل کنند. این موضوع برای کنترل بارهای سنگین و مقاومت‌های بزرگ مفید است.

• تغییر جهت:

با تغییر جهت چرخش نیرو، میتوانند در جهت‌های مختلف حرکت کنند. این قابلیت به کاربردهایی که نیاز به حرکت در جهت‌های مختلف دارند، کمک می‌کند.

به طور خلاصه، گیربکس‌ها با توانایی تغییر سرعت، گشتاور و جهت چرخش، نقش بسیار مهمی در انتقال نیرو و تامین عملکرد بهینه مصرف‌کننده ایفا می‌کنند.

3) آسانسور هیدرولیک:

در این آسانسور ، به جای موتور از جک هیدرولیک استفاده می‌شود. جک هیدرولیک با استفاده از پمپاژ روغن کابین را حرکت می‌دهد. به وسیله قطعه‌ای به نام پاور یونیت با باز شدن استیج و افزایش طول جک، کابین به سمت بالا حرکت می‌کند.

برای حرکت دادن کابین به سمت پایین، پاور یونیت فشار پشت روغن را کاهش داده و به روغن اجازه می‌دهد به آرامی به داخل پاور بازگردد، در نتیجه کابین به وسیله نیروی جاذبه زمین به سمت پایین حرکت می‌کند.

مزیت اصلی استفاده از این نوع آسانسور عدم نیاز به موتورخانه ، نرمی حرکت در شروع حرکت، خرابی کمتر و راحتی تعمیر می باشد. همچنین، امکان استفاده از کابین بزرگتر از مزایای آسانسور هیدرولیک است.